یک عمر میان آن دمن ها، تنها
تک بید جنون روی چمن ها تنها
سنتور، آکاردئون، سه تار و... شادی
در بین ددن ددن ددن ها تنها
مردان تنها، ویس و رامین تنها
لیلی تنها، خدا و زن ها تنها
فرقی که نیست ما شما یا ایشان
اینجا جقدر ما و من ها تنها
انگار سرشت عالمی تنهایی است
تن ها، تنها، همیشه تن ها تنها
عیدقربان 1392
تولد اندیشه کمی پیچیده تر و پروسه ای طولانی تر است. اندیشه معمولا از حیرت آغاز می شود. از پرسش. اما شعر و اندیشه نزدیکترین قرابت را دارند. هر دو محصول بی قراری بشرند. محصول خواستن آنجا که اینجا نیست.
نمی دانم به چه جراتی انسان را دو نیم می کنند. شور و شعور. احساس و عقل... .
و شعر و فلسفه به عنوان دو محصول بشرٰ برای عرض دلتنگی برای آنجایی که اینجا نیست.
شعر و فلسفه محصول آرمان خواهی و اتوپیاجویی بشر است
به قول قیصر...
شاعران آرمان شهر را می سازند
و البته
فیلسوفان نیز.
شعر و فلسفه هر دو رهایی اند و آزادی. زندگی و مرگ آگاهی. و زاییده شعر و شعور و بی قراری و مهم تر از همه "حیرت" بشر.
شاعر و فیلسوف هر دو از دغدغه ای که درون خود حس می کنند. آغاز می کنند و در نهایت تجربه شان را با شور و شعور جمعی بشر به اشتراک می گذارند. شعر بی مخاطب و فلسفه بدون درک شدن توسط دیگران می میردٰ نمی زاید.
شعر و فلسفه ای می زاید که از درد فردی آغاز و به درد مشترک کشیده شود... .
شور و شعورتان... مانا
آمده ایم تا برویم...